เมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายน 2566 กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ (พม.) เสนอแนวทางการดำเนินงานป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ของประเทศไทย ต่อคณะรัฐมนตรี มีสารสำคัญดังนี้

         1. ด้านการดำเนินคดีและการบังคับใช้กฎหมาย     
           - เพิ่มความรวดเร็วและความถูกต้องในการสนับสนุนข้อมูลจากส่วนกลางให้กับเจ้าหน้าที่ระดับปฏิบัติการในพื้นที่
          - ดำเนินการป้องกันเชิงรุก พัฒนาความรู้ความเข้าใจให้กับเจ้าหน้าที่ระดับปฏิบัติการในการปฏิบัติต่อผู้เสียหายอย่างเหมาะสม โดยคำนึงถึงบาดแผลทางจิตใจของผู้เสียหายเป็นหลัก
         - เพิ่มความร่วมมือกับภาคประชาสังคม ภาคเอกชน และผู้รอดจากการค้ามนุษย์ในการออกแบบนโยบายและขับเคลื่อนนโยบายที่สำคัญ
          2. ด้านการคุ้มครองช่วยเหลือ
          - อบรมให้ความรู้สำหรับผู้ปฏิบัติงานที่คำนึงถึงบาดแผลทางจิตใจของผู้เสียหาย  เจ้าหน้าที่สถานคุ้มครองของรัฐและเอกชน รวมถึงผู้ปฏิบัติงานในการสัมภาษณ์  คัดกรอง คัดแยก
          - พัฒนากรอบการประเมินสำหรับการให้อิสระในการเดินทางเข้าออกสถานคุ้มครองและการใช้เครื่องมือสื่อสารสำหรับผู้เสียหายกลุ่มใหญ่ รวมถึงพัฒนาขั้นตอนการปฏิบัติงานที่เป็นมาตรฐานในการคุ้มครองช่วยเหลือผู้เสียหายตามหลักการสากล
         - แก้ไขปรับปรุงประกาศคณะกรรมการบริหารกองทุนเพื่อป้องกันและปราบปรามการค้ามนุษย์ เพื่อกำหนดแนวทางและขั้นตอนการปฏิบัติ  ลดความยุ่งยากซับซ้อนในการเข้าถึงเงินกองทุนฯ ของผู้เสียหาย
          3. ด้านการป้องกัน
           - ปรับปรุงมาตรฐานการปฏิบัติงานการตรวจคัดกรองเบื้องต้นเพื่อแสวงหาข้อบ่งชี้สำหรับบุคคลที่อาจเป็นผู้เสียหายจากการแสวงหาผลประโยชน์ด้านแรงงาน  แรงงานบังคับหรือการค้ามนุษย์ด้านแรงงานร่วมกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
          - เพิ่มศักยภาพบุคลากรที่ปฏิบัติงานในพื้นที่ 76 จังหวัด ให้มีความรู้ความเข้าใจในเรื่องสัญญาณหรือข้อบ่งชี้ของแรงงานในพื้นที่ที่อาจถูกบังคับใช้แรงงานและสามารถแจ้งเบาะแสเบื้องต้นให้กับหน่วยงานในพื้นที่ได้ตามมาตรฐานการปฏิบัติงาน
ที่มา รัฐบาลไทย